‘गच्चीवरील तब्बल ५० आंब्याची बाग’ होय हे शक्य आहे आणि हे करून दाखवलं आहे ह्या अवलियाने…!

ऐकून आश्चर्य वाटलं असेल ना मात्र हि किमया साध्य केली आहे केरळ मॅन जोसेफने. त्यांनी आपल्या टेरेसवर 50+ आंबा वाण घेतले, ज्यात त्याच्या पत्नीच्या नावाचा समावेश आहे आपल्या पत्नीच्या नावाने ‘पेट्रीसिया’ असे नाव देण्यात आले आहे, जोसेफने एक नवीन आंबा प्रकार तयार केला आहे जो तो म्हणतो की खूप गोड आहे! एर्नाकुलम येथील रहिवासी जोसेफ फ्रान्सिस आपल्या आवारात जवळजवळ 40 जातीची झाडे उगवतात आणि मासेमारी करतात. एखादी मोठी गोष्ट वाटली नाही, बरोबर? चुकीचे. फक्त 5 सेंट जमीनमध्ये, 1800 चौरस फूट त्याच्या घराचा ताबा घेऊन, योसेफ आपल्या टेरेसमध्ये आणि उर्वरित प्लॉटमध्ये हे सर्व करतो!

हे कसे सुरू झाले जोसेफ फ्रान्सिस त्याच्या गच्चीवर व्यवसायाने एसी तंत्रज्ञ आणि 63 वर्षाचा वडील म्हणून जोसेफ (वय..) गेल्या २० वर्षांपासून आपल्या शेतीविषयीच्या आवडीचे पालन करण्यासाठी वेळ शोधत आहेत. गुलाबपासून सुरूवात करून आणि नंतर ऑर्किड्स आणि मशरूममध्ये जावून जोसेफला शेवटी कळले की आंबे हे त्याचे भाग्यवान फळ आहे माझ्या मामाच्या फोर्ट कोचीमध्ये माझ्या काकांनी भारतभरातून आणलेल्या विविध प्रकारचे गुलाब होते. जरी कापलेला गुलाब फक्त बेंगळुरूमध्येच दिसायचा आणि केरळमध्ये असामान्य होता तरीही आमच्या कोचीच्या घरात त्याचा खूप मोठा संग्रह होता. हे खरोखर मला प्रेरणा देणारे होते म्हणून जेव्हा मी माझ्या पत्नीसह माझ्या स्वतःच्या घरात गेलो तेव्हा आम्ही गुलाबापासून सुरुवात केली, जोसेफ स्पष्ट करतात.

बर्‍याच रोख पिके आणि अगदी मशरूम लागवडीसाठी हात प्रयत्न करून जोसेफने एका एक्स्पोमध्ये काही रोपे ग्रोथ बॅगमध्ये पिकवल्याचे पाहून आंबा लागवडीचा प्रयत्न करण्याचा निर्णय घेतला. मी स्वत: ला विचार केला की जर ते पिशव्यामध्ये आंबे उगवू शकतात तर मी माझ्या टेरेसमध्ये काही जाती वाढविण्यासाठी वापरु शकतो. परंतु ग्रोफ बॅग वापरण्याऐवजी जोसेफने आपले आंबा रोपे वाढवण्यासाठी अर्ध्या तुकड्यात पीव्हीसी ड्रम वापरण्याचे ठरविले. जादा पाणी वाहून जाण्यासाठी तळाशी बनलेल्या चिरायांसह, हे ड्रम्स टेरेसवरील धातूच्या स्टँडवर उभे केले गेले आहेत जेणेकरून त्यांना सहजतेने हलवले जाऊ शकते. जोसेफची बाग त्याच्या या निर्णयाची पोचपावतीच म्हणावी लागेल कारण आज या गच्चीवर संपूर्ण भारतभरातून 50 हून अधिक प्रकारच्या आंब्यांचे घर आहे – काही झाडांना वर्षातून दोनदा फळ येतात, तर काही झाडांना वर्षातून एकदा. जोसेफनेही कलम लावण्याच्या तंत्राचा वापर करून स्वत: चे विविध प्रकार तयार केले आहेत आणि आपल्या पत्नीच्या नावावर हे नाव ‘पेट्रीसिया’ ठेवले आहे. तो दावा करतो की ही वाण बरेच गोड आहे.

अल्फोंसो, चंद्रकरण, नीलम, मालगोवा अशा काही प्रसिद्ध जाती आहेत ज्या टेरेसमध्ये आढळतात. दर रविवारी किमान २० पाहुण्यांसोबत त्याचा टेरेस आता एक प्रेक्षणीय स्थळ बनलेला असतो आणि ज्यांना रस आहे त्यांना तो 2500 ते 10,000 रुपयांपर्यंतची रोपेही विकतो. सर्वात कठीण आणि सर्वात महत्त्वाचा भाग म्हणजे या वनस्पतींची देखभाल. मी ठिबक सिंचन प्रणालीची निवड केली आहे जेणेकरून ते झाडांना पुरेसे पाणी पाजतील. झाडे 9 फूटांपर्यंत वाढली आहेत, त्यामुळे मुळे खूपच मजबूत आहेत, म्हणून मी ड्रममध्ये मातीभोवती फिरण्यासाठी एक बिंदू बनवितो जेणेकरून त्यात ओलावा आणि पोषण असू शकेल, जोसेफ स्पष्ट करतात.

आंब्याव्यतिरिक्त, या टेरेसमध्ये जॅकफ्रूट, रंबूतान, पपई, सपोता आणि कारले, कोबी, भेंडी आणि टोमॅटो अशा भाज्या आहेत ज्याचा उपयोग तो घरगुती गरजा म्हणून करतो. जोसेफने एक्वापॉनिक्सचा वापर करून ५० पेक्षा जास्त प्रकारच्या ऑर्किडच्या लागवडीसाठी एक क्षेत्रही निश्चित केले आहे आणि मासे पालनमध्येही गुंतवणूक केली आहे. मी जवळपास 250 जातीच्या गुलाबापासून सुरुवात केली आणि आज मी आंबे लागवड करीत आहे. मुद्दा असा आहे की, मला कधीही नफा मिळविण्यास रस नव्हता. आजही मी माझी सर्व उत्पादने माझ्या मित्रांना, कुटूंबियांना आणि पाहुण्यांना विनामूल्य देतात कारण शेतीचा आनंद घेण्याकरता ते हे सर्व करतात, तो स्पष्ट करतो. आपल्या घरात मर्यादित जागेची तक्रार करणाया बर्‍याच लोकांना उदाहरण देऊन योसेफने हे सिद्ध केले आहे की कोठेही शेती शक्य आहे!